Prirodni pčelinji vosak

U davna vremena vosak se upotrebljavao u medicini za spravljenje melena i voskovih boja. Na prvom Vaseljenskom crkvenom saboru 325. godine u Nikeji doneto je pravilo da se od čistog voska prave sveće za verske obrede. Stari Grci i Rimljani premazivali su voskom ploče i po njima pisali uz pomoć zašiljenih predmeta. Voskom su osvetljavali svoje domove i koristili ga u medicini za pripremu raznih melema, a upotrebljavali su ga i pri izradi voskovnih boja.
Pčelinji vosak se koristi u narodnoj medicini gotovo isto toliko koliko i med. Poznato je da se u staro doba, posebno kod starih Slovena, nije polazilo na put bez malo meda i voska. Govori se i da su ljudi u ratovima preživljavali tako što su danima žvakali po parče voska.
Vosak ima danas veliku primenu u farmaceutskoj industriji pri izradi; flastera, masti i melema, a u medicini ima primenu u mulažiranju gde ulazi u sastav osnovnog formiranog i izlivnog materijala u različitim slučajevima hirurške prakse.
Vosak se smatra univerzalnom sirovinom jer se može koristiti za oko 2000 različitih namena.
Koristi se u lečenju sinusa, polenske kijavice, astme, faringitisa, laringitisa, čira na želudcu, lečenju rana, bronhitisa, alergija, reume, otoka, iščašenja, čišćenje kamenca sa zuba.